Terugblik debat hoofdgroenstructuur en aandacht voor Nieuw-West

De hoofdgroenstructuur

Unaniem verwierp vorige week de raad het nieuwe beleidskader HGS. Het veelbesproken kader om stedelijk groen meer te beschermen. De stemming volgde het advies van de Amsterdammers om tegen te stemmen na afgelopen referendum. Toch werd het nog een stevig debat.

De aanloop naar de vergadering was op zijn zachtst gezegd chaotisch. Vlak voor de vergadering verscheen er in Het Parool een artikel dat ‘achter de schermen de spanning tussen GroenLinks en Partij voor de Dieren’ flink was opgelopen. In kleine kring overlegden enkele partijen met de initiatiefnemers van het referendum om nog tot aanpassingen te komen in het beleidskader, zodat deze wel aangenomen kon worden. Dat overleg klapte blijkbaar en er werden over en weer harde verwijten gemaakt (onder meer ‘politieke sabotage’).

Ik was daar verbolgen over: logisch dat partijen onderling contact zoeken, maar eventuele aanpassingen hadden natuurlijk in het openbaar besproken moeten worden met alle partijen erbij. Dan hadden we tijdens een commissievergadering kunnen besluiten hoe het proces in te richten. Zeker als de ambitie was om tot een raadsbreedakkoord te komen. Het is nu onnavolgbaar wat er precies is afgewogen en wat van alle verwijten wel en niet waar is. In het debat sprak ik dan ook over ‘achterkamertjespolitiek’.

Het voorstel dat uiteindelijk aangenomen werd, is om een burgerberaad te organiseren en daarna te gaan werken aan een nieuwe hoofdgroenstructuur. Dat betekent dat het huidige beleid nog enige jaren van kracht zal blijven.

Als VVD hebben wij tegen het burgerberaad gestemd. Ik ben altijd al kritisch geweest op dit instrument en zie in deze kwestie er geen rol voor. Ook de initiatiefnemers van het referendum zien niets in het burgerberaad. Nog opvallender: zelfs de oprichters van Bureau Burgerberaad (die het instrument op de kaart willen zetten) waarschuwen om het niet te doen in een ingezonden stuk: ‘Amsterdam, zet een kostbaar en tijdrovend burgerberaad niet onnodig in’. (Het Parool).

De coalitie lijkt hiermee dus de plank mis te slaan.

Daarnaast nog een ander punt: er is teleurstelling (ook bij de initiatiefnemers van het referendum) dat het hele beleidskader is weggestemd terwijl ‘de plannen voor 90% al rond waren’. Een veel gedane aanname daarbij is dat het referendum alleen ging over de 10% van de plannen waar nog onenigheid over was. Staatsrechtelijk gesproken is dat niet het geval: het referendum heeft de Amsterdammers de vraag gesteld of ze voor of tegen ‘het voorgenomen besluit’ waren en niet alleen een specifiek percentage of onderdeel. Zoals ik in de vorige nieuwsbrieven al toelichtte kan een voor- of tegenstem op meerdere manieren worden geïnterpreteerd. En ja, dit is ook de reden waarom ik kritisch ben op de inzet van het referenduminstrument.

De teleurstelling is wel begrijpelijk: het (verworpen) nieuwe kader beschermde uiteindelijk meer groen dan het bestaande kader. Het is tegelijkertijd ook maar de vraag of in een toekomstig kader het mogelijk zal worden meer groen te beschermen dan nu voorgesteld was. Dat wil niet zeggen dat het huidige (oude) kader niet functioneert: wat mij betreft kunnen we hier de komende jaren ook nog mee vooruit.

In mijn bijdrage in het debat wees ik erop dat Amsterdammers graag in een fijne en groen buurt willen wonen. Om de bouwambities te halen is het belangrijk dat er bijgebouwd kan worden. Amsterdammers moeten daarbij het vertrouwen hebben dat het gemeentebestuur op een kraakheldere wijze het belang van het beschermen van groen afweegt tegen nieuwbouw. Het is het college het niet gelukt om de Amsterdammer te overtuigen dat het nieuwe kader dat doet. Het is van het grootste belang dat wij nu teruggaan naar de tekentafel en tot beleid komen waarin de verschillende zorgen van de Amsterdammers wel in wordt geadresseerd. Mijn gehele bijdrage is op At5 terug te kijken.

Nieuw-West: een schadefonds

Deze week stond (wederom) het Masterplan Nieuw-West op de agenda. Tijdens de commissie uitte ik kritiek op een politiek ‘experiment’ genaamd community wealth building. De raad heeft hier vele miljoenen voor vrijgemaakt, maar wat het oplevert is nog totaal onduidelijk. Na de zomer krijgen we weer een update over de voortgang van het experiment. Uit de jaarrekening bleek ook dat veel vrijgemaakt geld voor het Masterplan (meer dan 3,6 miljoen) in 2023 niet is uitgeven. En dat is spijtig. Want dat geld was echt bedoeld voor Nieuw-West.

Dat die miljoenen op de plank zijn blijven liggen is extra wrang, omdat wij nog 1,6 miljoen tekort komen voor een gebiedsgerichte aanpak om de lage vaccinatiegraad te bestrijden. Een aanpak die zich in bijzondere mate moet richten op Nieuw-West omdat daar diverse buurten zijn met een zorgwekkend lage graad. De wethouder (zorg) wil dit geld ophalen bij de staatssecretaris (preventie). Maar wat als die ziet dat het geld al beschikbaar is?

Er zijn ook andere doelen waar het geld heen kan gaan:

Stadsdeel Nieuw-West wordt helaas geplaagd door explosies. De schade daarvan is vaak nog maanden zichtbaar. Hierdoor worden inwoners nog lang geconfronteerd met de sporen van geweld in hun buurt. Problematisch vanuit de ‘fixing broken windows’-gedachte: hoe langer de schade zichtbaar is, hoe meer ellende het aantrekt.

Daar hebben wij schriftelijke vragen over gesteld. Wij pleiten voor een schadefonds: een fonds dat pandeigenaren een lening kan verstrekken om reparaties sneller uit te voeren. We weten namelijk dat de afhandeling met de verzekering soms erg lang kan duren. In de tussentijd zijn de kogelgaten zichtbaar of is een pand volledig dichtgetimmerd met planken. Geen omgeving waarin een kind wil opgroeien.

Het dagelijks bestuur van Nieuw-West herkende het in Het Parool beschreven probleem en gaf aan mee te willen denken hoe het aangepakt kan worden. We zullen het onderwerp daarom op de agenda blijven zetten.

Afsluiter

Het einde van het politieke seizoen is in zicht, maar er staat nog behoorlijk wat op de agenda de komende weken. Er zal ongetwijfeld ook nog een debat volgen over de verziekte werkcultuur binnen de gemeente Amsterdam. Komende raad zal er daarnaast gestemd gaan worden over het nieuwe Hoogbouwbeleid. Gaat Amsterdam (verder) de lucht in? Het nieuwe beleid geeft in ieder geval goed weer hoe Amsterdam de komende jaren wil gaan verdichten.

Volgende nieuwsbrief sta ik stil bij het afgelopen jaar. Daarbij ook aandacht voor de vraag of de lokale democratie in de huidige vorm overbelast is. En wat zijn de gevolgen van de vele wisselingen in het gemeentebestuur? Ik sta daarnaast natuurlijk altijd open voor leestips voor tijdens de zomer!

Wat vond je van deze nieuwsbrief? Reageer door een reply te verzenden op deze mail of stuur een mail naar [email protected]