• Nieuwsbrief
  • Posts
  • Samen Nieuw-West, een hotel in West en het Paleis voor Volksvlijt

Samen Nieuw-West, een hotel in West en het Paleis voor Volksvlijt

Amsterdam wordt overspoeld met grote plannen. Van de masterplannen die een rommelige start beleven tot aan bouwplannen die politiek gevoelig liggen. In deze nieuwsbrief meer over wat er speelt.

👋 Dinsdag 26 september was ik op bezoek bij stadsdeel West. Nu niet als stadsdeelcommissielid maar als raadslid. Wij maakten een leerzame wandeling (in het donker..) door de Kolenkitbuurt. Een buurt met grote problemen op het gebied van leefbaarheid en veiligheid. In een eerdere nieuwsbrief vertelde ik al over de ‘integrale aanpak Kolenkitbuurt’ die door het stadsdeel is opgesteld om de situatie daar te verbeteren.

Amsterdam is verzot op deze integrale aanpakken. Tegelijkertijd blijven de tastbare resultaten uit bij de aanpakken die niet ĂŠĂŠn buurt maar een heel stadsdeel betreffen. De zogenaamde masterplannen. Zijn ze dan wel de moeite waard? In deze nieuwsbrief sta ik stil bij de techniek hierachter en welke (politieke) vragen er spelen. Maar eerst nog meer stadsdeelnieuws: wat betekent de aangenomen motie over het gat in de Kinkerbuurt voor de onderlinge verhoudingen?

Het gat in de Kinkerbuurt

Een motie (gesteund door de meerderheid van de raad) zet de verhoudingen binnen het bestuurlijk stelsel stevig onder druk. Wanneer is het aan de raad om een oordeel te vellen over het werk van de stadsdelen?

Knooppunt TV heeft een samenvatting gemaakt van het raadsdebat rondom “het gat van de Kinkerbuurt”. Een onverwacht spannend debat aan het einde van de avond van 20 september. GroenLinks (en anderen) hadden een motie ingediend om hun ontevredenheid kenbaar te maken over het besluit van het Dagelijks Bestuur van West (namens het college van B&W) om een vergunning te verlenen om in de J.P Heijestraat een hotel te bouwen. Het is nu aan de rechter om te bepalen of deze vergunning stand zal houden.

Zoals te zien valt in het debat was ik niet blij met deze motie. Niet vanwege het dictum maar vanwege de overwegingen. Daar staat namelijk genoemd dat het dagelijks bestuur niet of onvoldoende getoetst zou hebben aan de stedelijke kaders. Met andere woorden: het DB heeft - namens het college - het werk niet goed gedaan. Een keihard politiek oordeel.

Als stadsdeelcommissie hebben we hier eindeloos over vergaderd: het is geen populair besluit maar op grond van wat er afgesproken is in 2014 (!) moest het DB wel de vergunning verlenen. Hiervoor is ook extern juridisch advies ingewonnen. Niemand is er nu blij mee maar het is op dit moment aan de rechter om er wat van te vinden. Zie hieronder het standpunt van het DB waar de SDC in mee kon gaan:

Toch wilde de raad zich ook uitspreken over de kwestie. Maar moet de raad in het bestuurlijk stelsel er niet op vertrouwen dat de bestuurscommissies in de stadsdelen zorgvuldig hun taken uitvoeren? Is er wel sprake van betrouwbaar openbaar bestuur als om politieke redenen besluitvorming doorkruist wordt?

Ik noemde de motie dan ook een ‘motie van wantrouwen’ tegen het DB. Een stikchagrijnige wethouder Ruimtelijke Ordening (Van Dantzig / D66) zag ook de politieke betekenis van de motie: hij liet het oordeel over aan de raad, maar bekritiseerde eveneens de overwegingen.

Nu een meerderheid van de raad het oordeel over genomen heeft, is het de vraag wat dit betekent voor de verhoudingen binnen het bestuurlijk stelsel. We hopen tijdens een toekomstige raadscommissie hier meer duidelijk over te verkrijgen.

Masterplannen in Amsterdam: veel gedoe

De masterplannen in Zuidoost en Nieuw-West zouden doorbraken moeten forceren om de veiligheid en leefbaarheid te verbeteren. Op dit moment lijkt er nog weinig van terecht te komen.

Woensdag 27 september moest wethouder Moorman (PvdA / Masterplan Zuidoost) in de raadscommissie Stedelijke Ontwikkeling slecht nieuws brengen: het is niet gelukt om een opvolger te vinden voor de plotsklaps opgestapte programmadirecteur Saundra Williams die na ‘een strijd van 2.5 jaar’ vertrok bij het masterplan. Volgens Moorman zal dat met het bestaande profiel ook niet gaan lukken.

Bovenstaande mededeling volgde op ander slecht nieuws: geld dat bedoeld was om uit te geven aan de veiligheid in Zuidoost bleef op de plank liggen, tegelijkertijd kostte de organisatie veel meer dan begroot. Een kostbaar plan zonder concrete resultaten: het leidde tot zichtbaar ongemak bij zowel de coalitie- als oppositiepartijen in de raad.

Gaat het in Nieuw-West dan wel goed? Ook daar lijken de problemen zich op te stapelen. Als raadslid houd ik mij met dat project bezig. Ik schreef er een blog over. De kerndocumenten roepen meer vragen op dan dat ze vertrouwen bieden. Kenmerkend voorbeeld: de wethouder (Groot Wassink / GroenLinks) wist niet dat (a) dat een experiment met een digitale lokale munt gefinancierd wordt vanuit het masterplan en (b) dat dit een afspraak was uit zijn eigen coalitieakkoord. Problematisch: hierdoor kon de commissie er geen debat over voeren. Nog een groter probleem: dat betekent dat er nogal wat schort aan de informatiehuishouding rondom Samen Nieuw-West. En dat is doorgaans een voorbode van nog veel meer slecht nieuws.

Afsluiter

Raadslid Diederik Boomsma (CDA) heeft plek 21 gekregen op de lijst van Omtzigt (NSC) en zegde per direct zijn raadslidmaatschap op. Wat mij betreft een groot verlies voor de Amsterdamse raad.

Vanwege een griepje kon Boomsma ook niet bij de laatste vergadering zijn waar zijn voorstel voor het ‘herbouwen van het Paleis voor Volksvlijt’ op een krappe meerderheid kon rekenen nadat de stemmen voor de zomer nog staakten.

Niet alleen de raad is verdeeld over het plan: ook Amsterdammers reageerden zeer wisselend. Voor sommigen is het langgekoesterde droom. Anderen vinden het een onnodig en megalomaan project. Het plan ken ik zelf al van heel vroeger (2002 / 2003 denk ik), toen Wim T Schippers bij mij op de middelbare school langskwam om via een gastles te pleiten voor de herbouw. Kenmerkend voor de energie en het enthousiasme dat in het project is gestoken.

Het is een project van de lange adem en ook met deze motie zal dat denk ik zo blijven. Goed dus om de verwachtingen even te temperen: er wordt alleen onderzocht of herbouw mogelijk is. In dat opzicht licht Boomsma de motie mooi toe: “door te kijken wat het zou betekenen als we zo’n iconisch gebouw weer zouden neerzetten, brengen we wel een droom tot leven”. En daarmee bewijst Boomsma ook dat een raadslid ook vanuit de oppositie langgekoesterde wensen en dromen in vervulling kan laten gaan.

Wat vond je van deze nieuwsbrief? Reageer door een reply te verzenden op deze mail of stuur een mail naar [email protected]